Wandelcoaching bij verlies, als degene die jij liefhebt niet meer beter wordt
Wandelcoaching bij levend verlies, als degene die jij liefhebt niet meer beter wordt
Balans vinden bij levend verlies, de rol van wandelcoaching
Balans, het ziet er voor iedereen anders uit maar begint met lief zijn voor jezelf
Als jij het woord balans vinden leest, wat denk je dan?
Het roept waarschijnlijk van alles bij je op. Misschien wat irritatie want eerlijk is eerlijk, we worden van alle hoeken geadviseerd om balans te vinden.
Maar wat is balans eigenlijk en nog belangrijker, hoe ziet balans er voor jou uit?
De foto van deze post is gemaakt in Schotland, the Fairy Glen op Skye. Een sprookjesachtig mooi landschap dat gevorm is door een aardverschuiving, met hoge pieken, dalen en prachtige uitzichten. Het lijkt alsof er een groene deken ligt met allemaal heuveltjes, die samen een golvend landschap vormen. Er lopen paden kris kras doorheen, over de heuvels, weer naar het dal, door het bos en langs stroompjes water.
En dat is hoe balans er voor mij uitziet, altijd veranderend en golvend.
Niet de stenen die perfect passend op elkaar zijn gestapeld en zo in balans blijven.
Bij levend verlies kan je balans ook niet perfect en statisch zijn. Je emoties gaan heen en weer, je gedachtes en gevoel ook. Van rust naar onrust en weer terug. Van boosheid naar onmacht naar verdriet naar opluchting naar blijdschap en weer terug.
En dat is okee.
Balans bij levend verlies, ik geloof dat het vooral gaat over lief zijn voor jezelf en accepteren wat je denkt en voelt.
In praktische zin zijn er veel zelfzorg tips, de 6 belangrijkste heb ik voor je gebundeld in een document.
Als ik wat breder kijk dan zit het hem vooral in dat lief zijn voor jezelf.
Jij voelt van alles, je denkt van alles, je vind van alles en je moet misschien van jezelf ook van alles.
Dan is het helpend om te vertragen, om samen met mij of een andere wandelcoach, de natuur in te gaan.
Samen te lopen, een stukje ontspanning en rust te ervaren. Je hoofd wat leger te wandelen.
En dan door het coachen ook je emoties toe te laten, te voelen.
En te concluderen dat je emoties en gevoel er mogen zijn. Het is misschien niet wat je wilt. Maar het is er. En het mag gevoeld worden.
Ger Schurink heeft een rakende zin hiervoor: 'Laat het me maar ervaren, het hoort bij mij in dit moment van mijn leven'.
Als het je lukt om door het wandelcoachen dit tegen jezelf te zeggen dan hoef je niet meer te strijden tegen die pijnlijke gevoelens.
En dan komt er lucht en ruimte om je heen. Kan jij helder zien welke stappen jij wilt zetten om ook praktisch de balans in je leven (terug) te krijgen.
Balans, het begint bij lief zijn voor jezelf.
Hoe je er daarna handen en voeten aan geeft is aan jou.
Kan ik met je meedenken en meelopen in dit proces? Laat het met gerust weten.
Inspiratie l tips l praktijkvoorbeelden
